Pojazd parowy – Isaac Newton

Sir Isaac Newton (1642-1727) jest w wielu publikacjach wymieniany jako wynalazca pojazdu bez koni, napędzanego parowym prymitywnym silnikiem odrzutowym. Istotnie, w jednym z dzieł Newtona znajduje się wykonany przez nieznanego rysownika rysunek prymitywnego kotła parowego w postaci kuli, pod którą podwieszone jest palenisko. W górnej części kuli znajduje się wąska rura, której wylot skierowany jest do tyłu. Aby stwierdzić, że wytworzona w kotle para, uchodząc ze znaczną prędkością przez rurę do tyłu, spowoduje powstanie siły reakcji skierowanej do przodu, Newton osadził całe urządzenie na czterech kołach, umożliwiających poruszanie się kotła do przodu.
Wielu badaczy sądziło, że Newton miał na celu skonstruowanie pojazdu poruszanego parą przy wykorzystaniu siły odrzutu. Nie wzięli oni bowiem pod uwagę tego, że tak wielki uczony, matematyk i fizyk nie mógłby nie obliczyć, iż iloczyn masy wylatującej pary przez jej przyśpieszenie nie mógłby zapewnić ciągu wystarczającego do poruszenia pojazjdu. I rzeczywiście, dokładniejsze zbadanie dzieł Newtona wskazało, że uczonemu chodziło nie o skonstruowanie pojazdu bez koni, lecz jedynie o udowodnienie powstawania siły odrzutu. Odkrycie to doprowadziło, jak wiemy, do zbudowania silników odrzutowych. W każdym razie, umieszczeniem tego rysunku w swym dziele sir Isaac Newton wpisał się na trwałe do historii powstania samochodu.