Analiza istniejących zagranicznych stanowisk do badań udarowych świadczy o znacznej różnorodności ich konstrukcji opartych na rozlicznych zasadach.
Istniejące stanowiska udarowe w zależności od charakteru przeprowadzanych badań można podzielić na cztery podstawowe grupy:
1) Stanowiska udarowe do badań wytrzymałościowych, gdy nic zachodzi konieczność tak dokładnego przestrzegania poziomu przeciążeń i czasu ich oddziaływania jak w warunkach eksploatacji, należy natomiast, wykryć najbardziej niebezpieczne warunki zderzenia, przy których mogą powstać odkształcenia trwale elementów badanej konstrukcji lub naruszenie niezawodności działania.
2) Stanowiska udarowe do odtworzenia założonych zależności przebiegu sił stykowych i przyspieszeń. W tym przypadku należy określić zależność między parametrami założonego prawa przebiegli przeciążenia uderzeniowego z jednej strony, a charakterystykami stanowiska udarowego i odkształcanego elementu (środowiska, urządzenia hamującego itp.) z drugiej strony.
3) Stanowiska udarowe do przeprowadzania badań modelowych. Wyniki tych badań wykorzystuje się do oceny parametrów sil i przyspieszeń działających na konkretne obiekty w warunkach rzeczywistych.
4) Stanowiska udarowe do wyznaczania charakterystyk częstotliwości systemów za pomocą metody wzbudzenia sił uderzenia.
Uprzednio wspomniano, że większość stanowisk symulujących impulsy sil uderzenia bazuje na zasadzie hamowania. Stanowiska te róż.mą się między sobą sposobami hamowania badanych obiektów i metodami wstępnego rozpędzania do wymaganej prędkości vo.
Należy mieć na uwadze, że w procesie wstępnego rozpędzania, gdy prędkość obiektu wzrasta do vo, na obiekt działa również niepożądane przeciążenie, ponieważ w zależności od drogi rozpędzania i rozwijanej prędkości przeciążenie może okazać się znaczne.
Przed stanowiskami udarowymi stawia się wymaganie, aby w procesie rozpędzania przeciążenia były możliwie najmniejsze i nie przekraczały 10% roboczych przeciążeń, czyli tych które powstają w wyniku współdziałania z urządzeniem hamującym. Z tego właśnie względu rozpędzanie realizuje się niekiedy,poprzez spadanie z określonej wysokości, gdy przeciążenie rozpędzane równa się jedności.