Benzyna naturalna ma liczbę oktanową w granicach 50-65 wg metody motorowej. W celu podniesienia; liczby oktanowej dodaje się do benzyny dodatki przeciwstukowe, do których zaliczamy czteroetylek ołowiu, czterometylek ołowiu lub organiczny związek manganu CTM. Organiczny związek manganu CTM ma tę przewagę nad pozostałymi, że nie jest trujący, ale wytwarza dużą ilość osadów w postaci tlenku manganu, co powoduje mostkowanie elektrod świec zapłonowych. W celu powiększenia liczby oktanowej benzyny można ją również mieszać z innymi wysokooktanowymi paliwami, jak np. benzolem i alkoholem. W Polsce stosuje się jako środek przeciwstukowy czteroetylek ołowiu dodawany do benzyny w postaci płynu etylowego. Benzyna z dodatkiem czteroetylku ołowiu nazywa się etyliną. Czteroetylek ołowiu jest związkiem silnie trującym i w związku z tym etylina, jej pary, spaliny i osady są również trujące. Jest to największą wadą etyliny. Zatrucie etyliną może nastąpić przez skórę, drogi oddechowe lub przewód pokarmowy i dlatego nie wolno myć rąk w etylinie, wdychać par etyliny i spalin oraz spożywać pokarmu rękoma, które były oblane etyliną. W żadnym przypadku nie wolno stosować metody wypuszczania ze zbiornika benzyny za pomocą węża przez zassanie paliwa ustami. W Polsce znajdują się w sprzedaży dwa rodzaje etyliny. Etylina 78 o liczbie oktanowej oznaczonej metodą badawczą (MR) powyżej 78 i liczbie oktanowej oznaczonej metodą motorową (MM) powyżej 76. Etylina ta jest barwiona na kolor niebieski. Etylina 94 o liczbie oktanowej oznaczanej metodą badawczą (MR) powyżej 94 i liczbie oktanowej oznaczonej metodą motorową (MM) powyżej 88. Etylina ta jest barwiona na kolor żółty. Stosowanie etyliny o odpowiedniej liczbie oktanowej zależy od stopnia sprężania silnika. Im wyższy jest stopień sprężania silnika, tym większą liczbę oktanową powinno mieć stosowane do niego paliwo, jako odporniejsze na spalanie detonacyjne.