Paliwa silnikowe benzynowe

Do napędu silników spalinowych samochodowych używane są paliwa lekkie benzynowe, paliwa ciężkie, czyli oleje napędowe oraz paliwa gazowe, takie jak gaz ciekły, gaz wysokosprężony i gaz generatorowy. Paliwa benzynowe stosowane są do napędu silników z zapłonem iskrowym, a oleje napędowe do napędu silników z zapłonem samoczynnym. Paliwa gazowe mogą być zastosowane do napędu silników z zapłonem iskrowym oraz silników z zapłonem samoczynnym po odpowiednim przystosowaniu tych silników. Paliwa silnikowe benzynowe otrzymywane są z benzyny uzyskanej z przeróbki ropy naftowej lub syntezy węgla z wodorem oraz domieszek składników przeciwstukowych. Paliwa te powinny mieć dużą wartość opałową, odznaczać się dobrą lotnością i prężnością par, nie wytwarzać osadów oraz powodować bezdetonacyjne spalanie w silniku. Nie powinny zawierać zanieczyszczeń mechanicznych i wody, być odporne na zamarzanie i rozwarstwianie w niskich temperaturach oraz nie wykazywać skłonności do rozkładu. Wartość opałowa, paliw benzynowych wynosi 10400-10600 kcal/kg. Wartość opałowa jest miarą energii zawartej w jednostce paliwa; jest to ilość ciepłą wywiązanego w procesie całkowitego i zupełnego spalenia 1 kg paliwa stałego lub ciekłego i następnie ochłodzenia produktów spalania do początkowej temperatury paliwa. Prężność par charakteryzuje dążność paliwa do przejścia w stan gazowy. Im większa jest prężność par paliwa, tym łatwiejsze jest uruchomienie silnika, lecz jednocześnie zwiększa się zdolność paliwa do tworzenia się korków parowych w przewodach. Prężność par paliw benzynowych wynosi 0,4-0,8 kG/cm2. Lotność paliwa określą, jaki jego procent, odparowuje w określonej temperaturze i określonych warunkach. W celu wytworzenia właściwej mieszanki paliwowo-powietrznej należy użyć paliwa o wystarczająco dużej lotności. Odporność na detonacje paliwa benzynowego jest jedną z głównych cech charakteryzujących paliwo. Miernikiem odporności paliwa na spalanie detonacyjne jest jego liczba oktanowa (symbol LO). Liczbę oktanową paliwa ustala się przez porównanie badanego paliwa z paliwem wzorcowym. Paliwem wzorcowym jest (mieszanina izooktanu (LO = 100) i heptanu (LO = 0). Wartość liczby oktanowej stanowi procentowa zawartość izooktanu w mieszaninie wzorcowej. Do porównywania badanego paliwa z paliwem wzorcowym stosuje się wzorcowy silnik jednocylindrowy o zmiennym stopniał sprężania i znormalizowanych wymiarach. Istnieją dwie metody oznaczania liczby oktanowej paliwa. Metoda badawcza (symbol MR) i metoda motorowa (symbol MM). Zasada oznaczania liczby oktanowej jest w obu metodach taka sama, a różnią się one od siebie tylko warunkami pracy silnika wzorcowego, na którym oznacza się odporność detonacyjną paliwa. Metoda motorowa przewiduje nieco trudniejsze warunki pracy silnika i w związku z tym wykazuje ona o 3-6 jednostek mniej niż metoda badawcza.