Układ zapłonowy Fiata Uno składa się z akumulatora, cewki zapłonowej, rozdzielacza zapłonu, przewodów zapłonowych i świec. Rozdzielacz zapłonu współpracuje z przerywaczem stykowym (z wyjątkiem modelu 900 ES). Zapłony następują w kolejności 1 -3-4-2. Rozdzielacz zapłonu jest wyposażony w odśrodkowy i podciśnieniowy regulator wyprzedzenia zapłonu, chociaż ten drugi typ regulatora jest rzadziej spotykany w samochodach marki Fiat.
Model 900 ES różni się od innych zastosowaniem elektronicznego, bez-stykowego układu zapłonowego, który jest bezobslugowy. Jest on na stałe zaprogramowany dla 64 wartości prędkości obrotowych i 8 wartości podciśnienia (łącznie 512 punktów charakterystyki). Układ otrzymuje informacje o bieżącej prędkości obrotowej z czujnika przy wieńcu koła zamachowego i o położeniu tłoka z czujnika punktu ZZ przy kole pasowym wału korbowego. Rozdzielacz zapłonu służy tylko do rozdzielenia iskry pomiędzy cylindry (nie ma czujnika chwili zapłonu i mechanizmu przestawiania zapłonu). Wykluczony został wpływ luzu w silniku na chwilę zapłonu (luzy walu korbowego wałka rozrządu – wałka rozdzielacza – na przerywaczu).
Zapłon można kontrolować metodą dynamiczną posługując się znakami przy kole pasowym wału korbowego (charakterystyki zmian wyprzedzenia zapłonu podano na diagramach). W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości należy wymienić moduł elektroniczny.