Płyny amortyzatorów, hamulcowe

Płyny amortyzatorów, hamulcowe Płyny do amortyzatorów muszą mieć niską temperaturę krzepnięcia i małą lepkość (4-10°E w temperaturze 20°C). W Polsce jako płyn do amortyzatorów stosuje się olej WZ-4. Jest to mieszanina olejów wrzecionowego i turbinowego, o temperaturze krzepnięcia -45°C i lepkości 4-5°E (w temperaturze 20°C). Płyny hamulcowe stosowane są do hamulców hydraulicznych oraz w niektórych … Czytaj dalej „Płyny amortyzatorów, hamulcowe”

Płyny amortyzatorów, hamulcowe

Płyny do amortyzatorów muszą mieć niską temperaturę krzepnięcia i małą lepkość (4-10°E w temperaturze 20°C). W Polsce jako płyn do amortyzatorów stosuje się olej WZ-4. Jest to mieszanina olejów wrzecionowego i turbinowego, o temperaturze krzepnięcia -45°C i lepkości 4-5°E (w temperaturze 20°C). Płyny hamulcowe stosowane są do hamulców hydraulicznych oraz w niektórych samochodach do wyprzęgników hydraulicznych sprzęgła. Płyny hamulcowe powinny mieć małą lepkość, ażeby hamowanie nie wymagało dużego wysiłku, ale niezbyt małą, ze względu na uszczelnienie układu hamulcowego. Płyny te powinny mieć niską temperaturę krzepnięcia, nie wytwarzać osadów, nie korodować części układu hamulcowego oraz nie działać niszcząco na gumę. Płyny hamulcowe produkuje się jako mieszaniny oleju rycynowego z alkoholami, gliceryny z alkoholami oraz płyny wykonywane na bazie glikolu etylenowego i olejów mineralnych. Najlepsze własności mają płyny hamulcowe otrzymywane z oleju rycynowego. W Polsce produkuje się dwa rodzaje płynów hamulcowych IS i I, Najczęściej używa się płynu I, o symbolu handlowym DA-1 Podstawowymi składnikami tych paliw są: olej rycynowy alkohol butylowy i dodatki przeciwkorozyjne. Płyny te różnią się między sobą jedynie stopniem oczyszczenia oleju rycynowego. Mieszanie różnych płynów hamulcowych jest niedopuszczalne, gdyż może to spowodować ich rozwarstwienie i tworzenie osadów, niszczących części metalowe układu hamulcowego. Płyny chłodzące o obniżonej temperaturze zamarzania stosowane są do układów chłodzenia samochodów w okresie mrozów. Płyny te powinny mieć niską temperaturę krzepnięcia, wysoką temperaturę zapłonu, wysoką temperaturę wrzenia, dobrze odprowadzać ciepło, nie pienić się oraz nie wytwarzać osadów i nie powodować korozji. Najczęściej w użyciu są mieszanki glikolu etylenowego z wodą. Centrala Produktów Naftowych sprzedaje taką mieszankę pod nazwą płyn przeciwmroźny, który składa się z 53 części (objętościowo) glikolu etylenowego i 47 części wody destylowanej. Płyn ten krzepnie w temperaturze — 40°C i ma dość dużą rozszerzalność cieplną. Dlatego, napełniając układ chłodzenia, należy pozostawić ok. 6% wolnej przestrzeni, aby uniknąć wycieków po nagrzaniu silnika. Płyn ten ma tę zaletę, że wyparowuje z niego tylko woda i ubytki można uzupełniać wodą destylowaną. Do wad należy zaliczyć trujące działanie glikolu etylenowego i dlatego należy zachować dużą ostrożność przy obsłudze układu chłodzenia. Jako płynów niezamarzających można używać również mieszanki wodno alkoholowej, mieszanki wodnoglicerynowej i mieszanki wodno-glicerynowo-alkoholowe. Mieszanki wodnoalkoholowe można przyrządzać we własnym zakresie, mieszając wodę z denaturatem. Zaletami tych mieszanek jest dobra płynność, dobre odprowadzanie ciepła i brak skłonności do pienienia. Do wad należy zaliczyć dużą lotność alkoholu, niską temperaturę zapłonu oraz zdolność do korodowania, szczególnie aluminium. Duża lotność alkoholu powoduje jego odparowywanie i przez to ciągłą zmianę temperatruy krzepnięcia mieszanki. Dlatego ubytki należy uzupełniać mieszanką o składzie 80% alkoholu i 20% wody. Przy składzie mieszanki objętościowym 60% wody i 40% alkoholu temperatura zamarzania mieszanki wynosi — 20°C, natomiast przy składzie 40% wody i 60% alkoholu płyn zamarza w temperaturze —35°C. Mieszanki wodnoglicerynowe można również przyrządzać we własnym zakresie. Mieszanki te ze względu na wysoką cenę gliceryny są nieopłacalne. Wadą ich jest duża lepkość i skłonność do pienienia. Do zalet należy zaliczyć wysoką temperaturę wrzenia, co powoduje małe ubytki na skutek odparowania. Przy składzie 40% wody i 60% gliceryny temperatura zamarzania płynu wynosi -35°C Mieszanki wodno-glicerynowo-alkoholowe można, podobnie jak poprzednie, przyrządzać we własnym zakresie. Wadą ich jest skłonność do korodowania aluminium. Przy składzie 70% wody, 15% gliceryny i 15% alkoholu mieszanka zamarza w temperaturze -20°C.